مدت زمان لازم از رابطه جنسی تا بارداری

تصمیم برای تشکیل خانواده،  بسیار هیجان انگیز است. اما برای بسیاری، فرآیند تلاش برای باردار شدن ممکن است بیش از حد انتظار طول بکشد.

 زمان تلاش برای باردار شدن چقدر طولانی است؟ و چه عواملی ممکن است مانع این کار شوند؟ این مقاله به بررسی داده‌هایی می‌پردازد که معمولاً چقدر طول می‌کشد تا زوج باردار شوند، چگونه زوج‌ها می‌توانند به بهترین شکل برای فرآیند باردار شدن آماده شوند، و چه عواملی را در صورت تلاش برای باردار شدن یا داشتن مشکل در باردار شدن در نظر بگیرند.

مدت زمان لازم از رابطه جنسی تا بارداری چقدر است؟

با داشتن رابطه جنسی منظم و محافظت نشده در طول پنجره باروری، اکثر زوج ها می توانند ظرف شش ماه تا یک سال باردار شوند. تحقیقات نشان می دهد که 30 درصد از زوج هایی که قصد باردار شدن را دارند در ماه اول این کار را انجام می دهند. 75 درصد ظرف 6 ماه باردار می شوند. 90 درصد از زوج ها در عرض 1 سال باردار می شوند. و 95 درصد از زوج ها در عرض دو سال باردار می شوند.

این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که هر چه زوجین برای باردار شدن مدت بیشتری تلاش کنند، شانس بارداری طبیعی کمتر می‌شود. برای مثال، اگر زوجی بیش از سه سال برای باردار شدن تلاش کرده باشند، شانس بارداری طبیعی در هر سیکل حدود 1 تا 3 درصد است. (یک «سیکل» به چرخه تخمک گذاری یا زمان بین دوره های قاعدگی اشاره دارد. به طور معمول حدود یک ماه، حدود 24 تا 32 روز طول می کشد.)

عوامل موثر بر زمان بارداری

زمان لازم برای باردار شدن می تواند از زوجی به زوج دیگر، بسته به عوامل متعددی متفاوت باشد. در اینجا مروری مختصر از شایع ترین عواملی که در ناباروری و در هنگام تلاش برای باردار شدن نقش دارند آورده شده است:

تاثیر سن بر زمان بارداری

هم سن مادر و هم سن پدر می تواند بر مدت زمان بارداری تاثیر بگذارد. سلامت اسپرم و کیفیت تخمک هر دو با افزایش سن کاهش می یابد. اکثر مردان پس از رسیدن به سن 40 سالگی، کاهش باروری مرتبط با سن را تجربه می‌کنند، در حالی که مطالعات دیگر نشان می‌دهند که کاهش باروری مردان در واقع در حدود سن 35 سالگی شروع می‌شود. اوج باروری یک زن بین اواخر نوجوانی و اواخر دهه 20 است. در سن 30 سالگی، باروری شروع به کاهش می کند و این کاهش تا اواسط 30 سالگی سریعتر می شود.

بر اساس یک بررسی در سال 2011، ناباروری در مردان ممکن است حداقل تا حدی به تغییرات در کیفیت مایع منی نسبت داده شود که مرتبط با  به سن است. این تغییرات عبارتند از:

• کاهش غلظت اسپرم
• کاهش تحرک اسپرم
• کاهش مورفولوژی اسپرم
• کاهش حجم منی
• افزایش نرخ تکه تکه شدن اسپرم DNA با افزایش سن، به دلیل قرار گرفتن در معرض استرس اکسیداتیو در طول زمان.

همچنین ارتباطی بین افزایش سن و کاهش عملکرد جنسی وجود دارد زیرا احتمال ابتلا به ED شدید بین سنین 40 تا 70 سالگی سه برابر افزایش می یابد.

تجزیه و تحلیل مایع منی یکی از بهترین راه ها برای تشخیص مشکلات باروری مردان است.

مردان  در طول زندگی خود به تولید اسپرم ادامه می دهند، اما زنان با تخمک های محدود در تخمدان هایشان متولد می شوند. کمیت و همچنین کیفیت این تخمک ها با افزایش سن کاهش می یابد. هر ماه که یک زن 30 ساله سالم و بارور برای باردار شدن تلاش می کند، 20 درصد شانس موفقیت دارد. در سن 40 سالگی، شانس او کمتر از 5٪ در هر چرخه است. میانگین سن یائسگی 51 سال است، اما بسیاری از افراد به دلیل کیفیت پایین تخمک نمی توانند در اواسط 40 سالگی بارداری موفقی داشته باشند.

تاریخچه پزشکی شما چگونه بر زمان بارداری تاثیر می گذارد?

تعدادی از مسائل پزشکی وجود دارد که می تواند زمان بارداری را در هنگام تلاش برای باردار شدن تحت تاثیر قرار دهد. به همین دلیل است که تاریخچه پزشکی، و همچنین فیزیکی، باید برای هر یک از همسران به عنوان بخشی از مشاوره باروری انجام شود.

در مردان، برخی از شایع ترین مشکلات پزشکی عبارتند از

واریکوسل: واریکوسل بزرگ شدن وریدهای داخل کیسه بیضه است، پوست شل که بیضه ها را در خود جای داده است. با توجه به UCLA Health، حدود 40 درصد از مردانی که ناباروری را تجربه می کنند، حداقل در یک بیضه واریکوسل دارند.

بیضه های نزول نکرده: این وضعیتی است که در آن یک یا هر دو بیضه به تنهایی به داخل کیسه بیضه حرکت نمی کنند. ممکن است به دلیل اختلال در رشد بیضه یا به دلیل افزایش دمای بیضه باشد.

اورکیت اوریون: اورکیت اوریون یک بیماری است که باعث درد و تورم بیضه ها می شود. تخمین زده می شود که از هر 10 مردی که به این عارضه مبتلا می شوند، در 1 نفر ،کاهش تعداد اسپرم مشاهده می شود. اگرچه اورکیت، معمولاً به دلیل عفونت ویروسی اوریون ایجاد می شد، درمان اوریون  باعث شده است که این ارتباط کمتر شایع باشد.

تستوسترون درمانی: درمان جایگزینی تستوسترون  (TRT) درمانی برای کاهش تستوسترون است که به عنوان هیپوگنادیسم مردانه نیز شناخته می شود. اگرچه تستوسترون نقش مهمی در باروری مردان ایفا می کند، تحقیقات نشان می دهد که تزریق تستوسترون خارجی تعادل هورمونی را مختل می کند و در واقع تولید اسپرم را متوقف می کند و در هنگام تلاش برای باردار شدن مشکل تر می شود.

برخی دیگر از مسائل پزشکی که ممکن است باعث ناباروری گردد،  عبارتند از: اختلالات ژنتیکی، آسیب‌های فیزیکی به بیضه‌ها، قرار گرفتن در معرض شیمی‌درمانی و پرتودرمانی، و انسداد فیزیکی مسیرهای انتقال اسپرم.

در زنان، برخی از شایع ترین مشکلات پزشکی عبارتند از:

بیماری التهابی لگن: بیماری التهابی لگن زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌های خاصی مانند بیماری‌های مقاربتی از واژن یا دهانه رحم فرد به سمت بالا حرکت می‌کنند و به اندام‌های تناسلی او می‌رسند. این می‌تواند منجر به مسدود شدن لوله های فالوپ گردد و  مانع بارداری شود. همچنین می تواند منجر به حاملگی خارج رحمی شود که در آن تخمک بارور شده در خارج از رحم کاشته می شود.

اندومتریوز:اندومتریوز وضعیتی است که در آن بافتی که به طور معمول رحم را می پوشاند در خارج از حفره رحم رشد می کند و به طور بالقوه به تخمدان ها و لوله های فالوپ گسترش می یابد. این بافت آندومتر مانع باروری می شود. باردار شدن می گردد.

چگونه عدم تعادل هورمونی بر شانس باردار شدن تأثیر می گذارد؟

تعدادی از هورمون ها در مغز، تخمدان ها، بیضه ها، تیروئید و غدد فوق کلیوی، همگی در هماهنگی باروری نقش دارند. هنگامی که عدم تعادل در سطوح هورمونی وجود داشته باشد، باردار شدن می تواند دشوارتر باشد. برای مردان، عدم تعادل تستوسترون، FSH و LH می تواند به ناباروری عامل مردانه کمک کند. در حالی که کمبود تستوسترون ممکن است بر سلامت اسپرم تأثیری نداشته باشد، و می‌تواند باعث کاهش میل جنسی یا اختلال نعوظ شود.

هورمون لوتئینیزه کننده (LH) باعث تولید تستوسترون در بیضه ها می شود، بنابراین کمبود LH می تواند باعث کمبود تستوسترون شود و به طور بالقوه بر میل جنسی و همچنین باروری مردان تأثیر بگذارد. سطوح LH یا FSH بیش از حد بالا می تواند نشان دهنده نارسایی یا آسیب بیضه باشد که همچنین می تواند باروری مردان را مختل کند.

در زنان، عدم تعادل استروژن، پروژسترون و پرولاکتین می تواند شانس باردار شدن را تحت تأثیر قرار دهد. عدم تعادل در این هورمون ها ممکن است نشانه رسیدن یائسگی یا سایر مشکلات باروری مانند فیبروم، اندومتریوز یا سندرم تخمدان پلی کیستیک باشد.

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یک اختلال هورمونی شایع است که در آن زنان دوره های قاعدگی نادر یا طولانی مدت یا سطح هورمون مردانه (آندروژن) بیش از حد دارند. تخمدان‌های آن‌ها ممکن است به طور منظم تخمک‌ها را آزاد نکنند، که منجر به اختلال در باروری و کاهش شانس بارداری طبیعی در هر ماه می‌شود.

افرادی که برای باردار شدن مشکل دارند باید آزمایش هورمونی را در نظر بگیرند تا مشخص شود که سطح غیر طبیعی بالا یا پایین ممکن است مقصر باشد.

چگونه عوامل سبک زندگی بر شانس باروری شما تاثیر می گذارد

برای هر دو طرف، برخی از عوامل سبک زندگی می توانند بر باروری تأثیر بگذارند و مدت زمان بارداری را افزایش دهند.

سیگار و چاقی می تواند بر باروری مردان، باروری زنان و حتی موفقیت IVF تأثیر بگذارد. طبق گفته FDA، سیگار بر تولید هورمون تأثیر منفی می گذارد، به اندام های تناسلی آسیب می رساند، باعث آسیب به DNA در اسپرم می شود و تلاش برای باردار شدن را مشکل تر میکند. انجمن پزشکی باروری آمریکا تخمین می زند که افراد سیگاری در مقایسه با افراد غیر سیگاری دو برابر بیشتر در معرض ناباروری هستند.

طبق گزارش Penn Medicine، چاقی 6 درصد از مشکلات باروری در زنان را تشکیل می دهد. چاقی می تواند نحوه ذخیره هورمون های جنسی را در بدن تغییر دهد. مردان چاق نیز به دلیل افزایش دمای کیسه بیضه و عدم تعادل هورمونی، به احتمال زیاد یا دارای تعداد اسپرم کم هستند یا در بیضه هایشان اسپرم دیده نمی شود.

برای مردان، سایر عوامل سبک زندگی که می توانند بر باروری مردان تأثیر بگذارند عبارتند از پیروی از یک رژیم غذایی ناسالم، داشتن سبک زندگی کم تحرک، کم خوابی و نوشیدن بیش از حد الکل.

منبع