فهرست
قاعدگی فرآیندی اساسی برای زنان در سن باروری است. این نشانه‌ای از صحت عملکرد سیستم تولید مثل در بدن است. با این حال، گاهی‌اوقات زنان پریود نمی‌شوند. این شرایط می‌تواند نگران کننده باشد و برای برخی زنان اضطراب ایجاد کند.
در این مقاله، به دلایل شایعی که باعث عدم پریود در زنان می‌شود، از جمله ایجاد یائسگی و روش‌های درمان آن‌ها، پرداخته خواهد شد.
یائسگی چیست؟
یائسگی یک فرآیند زیستی طبیعی است که با افزایش سن زنان رخ می‌دهد. این فرآیند به عدم قاعدگی مدت 12 ماه متوالی تعریف می‌شود. یائسگی معمولاً بین سنین ۴۵ تا ۵۵ سال اتفاق می‌افتد و میانگین سن آن ۵۱ سال است.
در طی منوپوز، تخمدان‌ها تولید تخمک را متوقف می‌کنند و سطوح استروژن و پروژسترون کاهش می‌یابد. منوپوز ممکن است علائمی مانند عرق شبانه، تغییرات خلقی، خشکی واژن و کاهش اشتیاق جنسی را ایجاد کند.
چرا پریود نمی‌شوم
چندین دلیل ممکن است باعث عدم قاعدگی در زنان شوند و در زیر چندین دلیل شایع آن آورده شده است:
- بارداری: یکی از شایع‌ترین دلایلی که زنان باعث عدم قاعدگی می‌شود، بارداری است. اگر فعالیت جنسی دارید و قاعدگی شما متوقف شده است، تست بارداری انجام دهید تا مطمئن شوید که باردار هستید یا خیر.
- سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS): PCOS اختلال هورمونی است که زنان جوان در دوران باروری را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این اختلال موجب عدم قاعدگی، رشد بیش از حد مو و افزایش وزن می‌شود. درمان PCOS معمولاً شامل مصرف قرص تنظیم هورمونی، متفورمین و تغییرات سبک زندگی است.
- اختلالات تیروئید: غده تیروئید هورمون‌هایی تولید می‌کند که متابولیسم را تنظیم می‌کنند. اگر غده تیروئید شما به درستی کار نمی‌کند، ممکن است منجر به عدم قاعدگی شود. درمان اختلالات تیروئید معمولاً شامل مصرف دارو است.
- تغییرات وزن: افزایش وزن یا کاهش وزن سریع می‌تواند بر سیکل قاعدگی شما تاثیر بگذارد. از دست دادن وزن بیش از حد یا بودن در وزن کمتر از حد معمول، می‌تواند منجر به عدم قاعدگی یا حتی متوقف شدن کامل آن شود.
- استرس: استرس با اختلال در هورمون‌هایی که سیکل قاعدگی را تنظیم می‌کنند، می‌تواند بر سیکل قاعدگی شما تاثیر بگذارد. مدیریت استرس از طریق تکنیک‌های رهایش، ورزش یا درمان می‌تواند به تنظیم قاعدگی شما کمک کند.
یائسگی و درمان آن
یائسگی یک فرآیند طبیعی بیولوژیکی است و به درمان نیاز ندارد. با این حال، برخی از زنان ممکن است از علائم شدیدی که بر کیفیت زندگی شان تاثیر می‌گذارد، رنج ببرند. در چنین مواردی، گزینه‌های درمانی می‌تواند شامل:
- درمان هورمونی: درمان هورمونی شامل مصرف استروژن و پروژسترون است که به منظور جایگزینی هورمون‌هایی که بدن دیگر تولید نمی‌کند، استفاده می‌شود. درمان هورمونی می‌تواند به کاهش دردسرهای سوزش گرمایی، عرق شبانه و خشکی واژینال کمک کند. با این حال، این نوع درمان با افزایش خطر سرطان پستان، بیماری قلبی و سکته مرتبط است.
- داروهای غیرهورمونی: برخی داروها مانند مهارکننده بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs) می‌توانند به کاهش سوزش گرمایی و تغییرات خلقی کمک کنند.
- تغییرات سبک زندگی: تغییرات سبک زندگی می‌توانند به کاهش علائم مربوط به یائسگی کمک کنند. خوردن یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و اجتناب از مصرف قهوه، الکل و سیگار می‌تواند به کاهش سوزش گرمایی و تعریق شبانه کمک کند.
نتیجه‌گیری
عدم قطع چرخه یا قاعدگی، ممکن است موجب نگرانی شود، اما همیشه دلیل نگرانی نیست. چندین علت می‌تواند منجر به بروز نامنظمی در دوره‌های قاعدگی شود، از جمله بارداری، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، اختلالات تیروئید، تغییرات وزن و استرس. اگر علائم شدیدی مانند گر گرفتگی، تعریق شبانه، تغییرات خلقی و روحیتی دارید، احتمالاً نشانه یا علامتی از ورود به دوران یائسگی است. در چنین مواردی، می‌توانید به گزینه‌های درمانی مانند درمان هورمونی، داروهای غیرهورمونی و تغییر سبک زندگی فکر کنید. با این حال، مشاوره پزشکی بسیار مهم است و بهتر است برای برنامه‌ریزی درمانی مناسب با پزشک خود مشورت کنید.
علاوه بر این، مهم است به یاد داشت که عدم وجود دوره‌های قاعدگی به معنای نازایی شما نیست. زنان در دوران یائسگی هنوز هم ممکن است با استفاده از تکنیک‌های تولید مثلی، مانند لقاح درون رحمی، باردار شوند.
اگر نگران عدم حضور دوره‌ی شما هستید یا علائم منوپوز را تجربه می‌کنید، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید. او می‌تواند به تعیین علت و توصیه کردن گزینه‌های درمانی مناسب کمک کند.
در نتیجه، نداشتن پریود ممکن است دلیل نگرانی باشد، اما همیشه نشانه‌ای از بیماری جدی نیست. اوج یابی (منوپوز) فرآیند طبیعی زندگی بانوان پیر شده است و اگر چه نیازی به درمان ندارد، اما برخی از بانوان ممکن است از مدیریت علائم آن بهره‌مند شوند. اگر دچار دوره نامنظم یا علائم اوج یابی هستید، مهم است با پزشک خود صحبت کنید تا علت را تشخیص دهد و گزینه‌های درمان مناسب را توصیه کند.
